Hislerin Arafı | Alp Kaan Kılınç

İskele Editörü tarafından yazıldı. Aktif .

HİSLERİN ARAFI

“Dilce susup 
bedence konuşulan bir çağda 
biliyorum kolay anlaşılmayacak 
kanatları kara fücur çiçekleri açmış olan dünyanın 
yanık yağda boğulan yapıların arasında 
delirmek hakkını elde bulundurmak

Amentü / İsmet Özel

Zamanın ruhu insan ruhunu yavaş yavaş kemiriyor. Sanayi devrimi deyince neden akla buharlı tren gelir ki? Bana sorarsanız, sanayi devrimi İngiliz çocuklarının kararmış elleri ile başlamıştır.

Zaman akıyor. Tik tak. Pink Floyd albümü gibi. Time şarkısı mesela. Erasmus gibi deliliğe methiyeler düzmenin vakti değil midir dostlar?

Bir Queen şarkısında Freddy Mercury sorar bizlere:

“Ne için yaşıyoruz? Ne aradığımızı bilen var mı?”

Ne arıyoruz sahiden? Nedir bunca uçak, silah, bomba? Kimden korkuyoruz?

Nietzsche “Tanrı öldü. Onu biz öldürdük” der. Asıl ölen aslında insandır. Kabil’den bu güne kadar kanlı elini yıkamamış olan insan. Bir türlü Habilleşememiş insan.

Modernizmin tasavvur ettiği medeniyet, tek dişi kalmış canavar bile değilmiş be hocam! Tyler Durden’ın söylediği gibi “tarihin ortanca çocukları” olarak sonumuzu bekliyoruz. Dikkat! Vahşeti kınamak yasaktır! Çünkü tez ve anti-tez savaşımı içindeki düşünce evrenimiz yorgun. Facebook’ta bile etiketleniyoruz. Hayatımız mimlenmiş!

Shakespeare’in King Lear adlı oyununda şöyle bir ifade geçmektedir:

“İnsan bu dünyaya ağlayarak gelir ve yeterince ağladıktan sonra ölür”

Biz ağlayamıyoruz bile.

Yine Nietzsche:

“İnsan o kadar acı çeker ki, gülmeyi icat etmek zorunda kalmıştır” der.

Gülebiliyor muyuz?

Bu çağ, vicdanı olan insanlar için bir Araf’tır. Hislerin Araf’ı. Rock starı olamayacağız, onu biliyoruz. Reklamlar yalan söylüyor yani. Carpe diem de rüyadan ibaretmiş. Hedonizm bize göre değil. Çünkü insanlar acı çekiyor, insanlar sömürülüyor, öldürülüyor. Onlar bu haldeyken kahkahalar atmak bize yakışır mı?

Peki, onlar için ne yapıyoruz? Neredeyse hiç. Belki yapmıyoruz, belki yapamıyoruz. İnsanız, fazlası değil. Güç birlikten doğar derler. Karl Marx’ın işçilere “Birleşin, kaybedeceğiniz sadece zincirleriniz!” diye seslenmesinin ardından kaç sene geçti sahi? Belli ki, onu da yapamadık.

Akıllı cümleler kurmak her yiğidin harcı değil. Kişisel gelişim kitabı yazmak kolay değil örneğin. Öncelikle bir takım elbiseniz olması gerekiyor. O zaman size ciddiye alacak binlerce insan bulabilirsiniz.

Akıllı olmak hiç kolay değil. Rockefeller ne kadar akıllı bir adam değil mi? Steve Jobs? Bill Gates? Bush über zeka! Obama keza. Televizyonlar akıllı adamlarla dolu. Bu gördüğünüz empresyonist tablonun altındaki imza onlara ait. Bu adamların kurduğu, inşa ettiği, yönlendirdiği ve yönettiği dünya modeli ayaklarınız altında. Ama biz annelerin ayakları altındaki Cennet’e inanıyoruz.

Hamlet deli mi? Yoksa rol mü yapıyor? Boşverelim bunu. Hamlet iyi çocuk.

İsmet Özel de iyi şair ve iyi ki var. Yoksa kim anlardı delirmek hakkını elimizde bulundurmayı?

 Alp Kaan Kılınç

Paylaş

Yazar Hakkında

İskele Editörü

Online dergiler Online dergiler